Wednesday, February 19, 2014

පව් ගෙවන ජීවිතය



I am Back! part 2

අනේ අම්මියෝ.. මට මේ මගේ බ්ලොග් එකට ලොග් වෙන්න බැරි උනා නෙ ටික කාලෙකට  මගෙ දුප්පත් ලැප් එක කැඩුන  නිසා .. ඊට පස්සෙ ලොග් වෙන්න හදනකොට මෙන්න වැඩක් මට යූසර් නේම් මතක නෑ නෙ..

අප්පච්චියෝ.. බ්ලොග් එකටම කියල වෙනම මේල් එකක් හදාගත්ත නෙ පණ්ඩිතයා වගේ.. යූසර් නේම් එකවත් මට මතක නෑ. මොලේ පුස් කාලද කොහිද. ..මගෙ ලැප් එකෙ මං බ්ලොග් එක  sign out කරන්නෙ නෑ වෙන කවුරුත් පාවිච්චි කරන්නෙ නැති නිසා. එක බ්‍රව්සර් එකක මගෙ මේල් එක, අනිත් එකේ බ්ලොග් එක කොහෙද ඉතින් මගෙ දුප්පත් ලැප් එක කැඩුනම පස්සෙ අපේ අයියගේ ආධාර වශයෙන් ලැබුන ලැප්
එකෙන් ආයෙ ලොග් වෙන්න එපැයි, මතක තිබුන විදියට ට්‍රයි කලාට මොකද්දෝ වැරද්දක් තිබුන.. අකුරු දෙක තුනක එහා මෙහා වීමක් තිබිලා තියෙන්නෙ පස්සෙ බලද්දි.

ආයෙම අලුතින් බ්ලොග් එකක් ලියන්න හිතුනත් පරන බ්ලොග් එක තියෙද්දි අලුත් එකක් ලියන්නත් නිකම් හිතට හරි නෑ නෑ වගේ.. ඒ නිසා බ්ලොග් එක අත ඇරල දාල හිටියෙ ඉතින් අකමැත්තෙන් උනත්..

ඒත් ඉතින් මේ ලගදි දවසක මේසෙ අස් කරද්දි නිකමට වගේ  තිබුන පොත් දෙක තුනක පිටු ටික එහෙ මෙහෙ කරා. පොත් වල අන්තිම පිටුවෙ නෙ ඔක්කොම විකාර ලියන්නෙ.. අපි පන්තියෙ කතා කරන්න බැරි වෙලාවට කරන්නෙ කතා කරන්න තියෙන ඒවා ටික පොතේ පැන්සලකින් ලියන එකනෙ.. යාලුවත් එහෙමම  රිප්ලයි එක පොතේ ලියනවා.


පන්තියෙදි ඉස්සරහ ඉන්න සෙට් එකට බැනල යලුවො දෙන්නෙක් එක්ක ලියපු විකාර ටිකකුත් ඒ පොතක අන්තිම පිටුවක ලියල තිබුනා.. මෙන්න ඒ අස්සෙ මගෙ බ්ලොග් එකෙ විස්තරේ පත්තරෙ දාපු එකකුත් තියෙනවා. පත්තරේ කියුවෙ ඉතින් මගෙ සදාදරනීය යාලුවට කියන්න පොතේ ලියලා.. ඔන්න යන්තම් එතන මගෙ බ්ලොග් එකේ මේල් එකයි පාස්වර්ඩ් එකයි දෙකම ලියලා ඩ්‍රාෆ්ට්ස් වල save කරලා තිබුන සමිතියට බැදුන කතාවේ දෙවනි කොටස පෝස්ට් කරන්න කියලා.. ඒ දවස් වල මගෙ ලැප් එක කැඩිලා නිසා ලොග් වෙන්න පුලුවන් කමක් තිබුනෙ නෑ නෙ..

(හැබයි ඉතින් මගෙ යාලුවා පෝස්ට් කරලා නම් තිබුනෙ නෑ..  එයා නම් කිව්වෙ එහෙම එකක් තිබුනෙ නෑ කියලා අනිත් දවසෙ.. බාගෙට ලියපු එකක් විතරයි තිබුනෙ කියලා..)

කොහොම හරි ඉතින් යන්තම් ඒකෙන් mail address  එක හම්බුන නිසා මං ආයෙ මගේ නිදහසේ නවාතැනේ ..

ආ අර පෝස්ට් එක බාගෙට තියෙනව කිව්වෙ එකේ.. එක අකුරක් වත් නෑ දැන්.. මං නැති ටිකෙ මගෙ බ්ලොග් එකේ මොනවා වෙලාද දන්නෙ නෑ.. මට ඉර හද වගේ විස්වාසයි මගේ යාලුවා මොකක් හරි කොරන්න ගිහින් තමයි වෙලා තියෙන්නෙ. දැන් මේක කියවද්දි මගේ යාලුවා ට මං ගැන ආදරේ හිතෙයි නෙ.. :)

ඔන්න යාලුවනේ.. මං දැන් නම් දිගටම ලියනවා... සත්තයි.. නැතිව මේක කරන්න බෑ නේ..